Ik bin beej miéne peetoom de zölder op aan ’t ruume, en was’se dan allemaol taege kumps… Eine mins kin aardig wat verzamele in de loup der jaore; en smeis is ’t wal bizònder wat d’r leet. De zölder wuuërt laeger en laeger, aevel dink ik soms det d’r gèn ind aan kump. Maar örges geit ’t ouk vuuël te snel.
Ein groeët gedeilte van de zölder wuuërt in beslaag genaome door vakantieherinneringe. Ik kòm wandelstök taege met schildjes van alle zichzelf respecterende bergdörpkes van Wes-Europa, reispepeere naor dichbeej en vleegtickets naor de vaerste oétheuk van de waereld, foto’s wao miéne ome op steit met de meis wònderbaarlikke waereldbewoeëners, met golde ringe door de neus, soeptasse in de lip, tatoeages euver de snoét en gank zoeë maar door. En allemaol lache ze met um same naor de camera. Ik vind fotorölke-busjes met zand van ontelbare lande oét alle waerelddeile en reisverslage vol avonture dae hae toen haet belaef.
8 april, Kaapstad
Frank, mién kamergenoot haet in de gank geslaope door mién gesnörk. ’t Is mistig en we verlaote Kaapstad zònder de Tafelberg in volle glorie gezeen te hebbe. Van ’t Bloubergstrand wat zand meigenaome. Nao de lunch gaon we de Cape Gannets (Jan-van-Genten) kolonie bekiéke. ’t Iérste wat Nadja zaet als ’t oét de truck stap is ‘Gadverdamme, wat stinkt het hier!’ Tja, hèt lös gènne vis.
Per vekansie diék dreej waeke reis in nog gèn 20 A4-tjes. Doézende kilomaeters vasgelag in 30 of 40 fotorölkes. ’t Liék lang en vuuël, maar geluif mich, ‘t geit vuuël te snel. En van was’se als mins allemaol meimaks kins’se neet alles met emus anders deile. Dao zoel d’n andere letterlik ein laeveswerk aan hebbe. Maar de moéjste herinneringe, de krinte oét de pap, die mòs’se deile.
12 november, Battambang
De waeg is ein en al gaat, groeët en klein. Maar met mich achterop riédt de chauffeur op ziéne bròmmer ervare um alle gater haer. Als d’r emus in de waeg löp: toetere! ‘Hier kom ik met een buitenlander achterop, dus ik heb voorrang.’ Ònderweg döks gestop um foto’s te make van minse. Als’se ’t vrintelik vruuëgs zién ze iérs wat verlaege maar gaon daornao gaer lachend op de foto. Maar vergaet neet det achter bekans iddere glimlach ein groeët drama leet; haos idderein is wal emus kwiét gerak in de burgeroorlog.
Oug veur detail. Wao’se ouk bis de mòs altiéd oplette, zoeë bliék oét de reisverslaage. ‘t Geit vuuël te snel! Zakkerollers van nog gèn 5 jaor ald die zoeë vlot met de vingerkes zién det Hans Kazan d’r sjeloers op is. Ziélige shows die veur dòmme toeriste opgevoerd waere um wat extra’s te verdeene. Pliésie en amtenaere wao wat aan de striékstok mòt bliéve hange.
22 april, Maun – Chobe
…staon we nog steeds beej de controlepòs veur mònd en klauwzeer. ’t Vleis det we beej òs hebbe mòt oét d’n diépvries en wuuërt door de reisleider op ’t ruuëster gelag wao ’t dalik verniétig mòt gaon waere. Maar de òs tergende (bezaope?) controleur vindt det neet good. ’t Vleis mòt in de stuukskes gelag waere. Dao zal hae zelf dan wal wat mei wille dinke we allemaol. De raajer van de bus mòtte dan van daezelfde controleur met WC pepeer waere schoeëngemak. Besmettingsgevaor. Leo is ’t d’r neet miér mei ins en löp met ’t WC pepeer de struukskes in wao hae ’t vleis van ein ziér persuuënlikke speciale marinade (van veur en van achter) veurzuut. ‘Zo, daar doen ze niets meer mee!’
‘t Geit vuuël te snel. Jac is veurig jaor aan zién letste reis begòs en hae is nog steeds op de plaats van bestumming. Truuk kump hae deze kiér ouk neet miér. Aangezeen hae neet geluivig waas zal zién eindstation neet ein wölkske in de hemel naeve Pieëtrus zién. Maar det hae örges anders op ein gooj wei zit, truuk kiékend en geneetend met ein good glaas in de hand dao twiéfel ik neet aan. Proos!
Zién as gaon we binnekort oétstruije en we hebbe al beslaote det we alle pötjes zand van al zién reize d’r beej gaon doon; ziéne ganse waereld op ein höpke. Zién foto’s hebbe we als herinnering en zién verslaage bewaar ik um gaer nog ens opniéj door te laeze.
En ’t verslaag van zién letste reis? Ach. det mòt hae mich maar eine kiér persuuënlik vertelle, dan prooste we waer same; aevel meug det wat mich betref nog hiél lang deure…
