Potverdòmme. Wie langer ik d’r euver naodink, wie giftiger det ik waer. Welke paerdskeutel haet ’t oéjts bedach? En waorum haet nog noéjts emus heej wat van gezàg; wie beleidigend det ’t eigelik is? Ik kin neet geluive det ik d’n insigste bin dae inzuut det dit ech neet kin. Schandalig is ’t gewoeën!
Kiék, als’se nòw met iets geassocieerd wuuërs wat leuk, lekker of fijn is, dan huuër’se mich neet. Als miéne naam of aafkòms gegaeve wuuërt aan iets wao bekans idderein bliéj van wuuërt is det allein maar fijn. Ein compliment. Want welke jager klaag d’r nòw euver Jägermeister? Gènne eine toch? En beej mién beste weite löste de meiste dames die Els heite bès ein Elske. Wae lös d’r gèn Kölsch? Wae snoep d’r neet gaer ein Haags Hopje of eine Bossche Bol. En als ik in Turkije ein proém aet, aet ik mich zelf want dao hèt zò’n vruch ‘Erik’.
Maar um als Venlonaer dién aafkòms gekoppeld te zeen aan ein betaalmiddel, wao idderein euver näölt als ‘t waer deurder gewaore is, wao idderein euver näölt det ‘t te kort geldig is en wao euver genäölt wuuërt als’se d’r waer ein paar in de tes van de Vastelaovesjas vinds dae ein jaor in de kas haet gehànge (verdölleme, waer weggegoéjd geld)…dao pas ik veur!
Ik veul mich zwaor beleidig. Alsof eine Venlonaer deur is, pfff. Alsof eine Venlonaer beperk haldbaar is, bah. Alsof eine Venlonaer nao ein jaor niks miér waerd is, wie dörve ze.
Ik wil gruuëts zién op ein Venlonaerke! Maak eine borrel dae zoeë hèt. Of ein kukske met sjeklaad. Of saus veur euver de schnitzel. Maak d’r iets van det leuk, lekker of fijn is.
De -tot näöle oproopende- betaalmunt meug neet miér Venlonaerke heite. Gaef det dink eine naam dae d’r beej pas: ’t Näölerke!
Zoeë… genòg genäöld.
